HUMANISTISCH GENOOTSCHAP wandelcross  events   dwarsdoorhethart  en planning woonzorg initiatieven
wandelen  pelgrimeren

Dagboek   en laatste wil dwarsdoorjehart

 


Toen in 2017 mijn diagnose ontstond prostaatkanker uitgezaaid in alle botten stortte niet alleen mijn wereld in maar ook het vertrouwen in artsen. Als je nooit bij een huisarts komt en dan ineens vrijwel elke week moet er toch een signaal zijn dat er iets met zijn en dat nader ook bloedonderzoek noodzakelijk is. 

Die van mij vonden van niet. Een ze vinden nog steeds dat ze hun best hebben gedaan. De hoogleraar huisartsengeneeskunde die werd ingehuurd bleek maar al te graag die huisartsen de hand boven het hoofd te houden, ze hadden precies volgens de richtlijnen gehandeld. Die hoogleraar was geen fijne, richtlijnen zijn richtlijnen en huisartsen behoren helemaal niet te handelen volgens de richtlijnen en te kleuren binnen de lijntjes. Keurig kleuren hoor maar zoals elk weldenkend mens geestelijk volwassenen dus en helaas zijn er daar maar weinig van, moet je soms buiten de lijntjes kleuren om een mooiere en betere tekening ervan te kunnen maken. 


De enige die echt haar best doet is mijn oncologe. En mijn nieuwe huisartsen niet te vergeten. 


Elk weldenkend mens weet dat er veel heel veel scheef zit in de gezondheidszorg.  Waarom wordt huishoudelijke zorg voor de rijke senioren  gefinancierd en nemen ze die subsidie zonder schaamte aan terwijl men weet dat veel gezinnen die het minder hebben in de zorg worden afgeschaald en zelfs ook nog een eigen bijdrage moeten betalen bij de WMO huishoudelijke hulp. 

De mantelzorgboete: ooit van gehoord ? dat is een boete voor een of beide partners die elkaar steunen maar niet bij elkaar wonen. Het houdt simpelweg in dat een of beide partners worden gekort ! voor drie honderd euro per maand omdat ze liefedevol elkaar zorg verlenen. Omdat ze willen mee participeren. De mantelzorgboete kan je ook een participatie boete noemen en treft iedereen die een uitkering heeft van de bijstand, AOW of UWV.  Ja je leest het goed: een mantelzorgboete. 

In coronatijd doen we alles samen. Dat is de leugen die steeds maar verspreid wordt door de politiek en de rijksvoorlichtingsdienst.   Niets samen.  Het zijn de rijke ouderen die toch wel weten te ontsnappen. Het is de massa die het minder financieel breed hebben die een complete huis opsluiting wordt opgelegd en nog wel zonder enkelband maar wel met avondklok. 


De affaire toeslagenwet van de belastingdienst liet zien dat niets ontziende ambtenaren ( in de DSM het handboek voor psychiaters zouden deze worden geklassificeerd in narcisme of psychopaten ) zijn wel werkzaam bij de belastingdienst omdat werving en selectie mensen absoluut geen notie hebben van de gestoordheid van dergelijke personen duizenden mensen niets ontziend de goot induwden.  Deze dienst was er voor om jou als burger behulpzaam te zijn. 

Voor de participatiewet geldt hetzelfde. Welk weldenkend ambtenaar laat iemand die bijstand ontvangt 7000 euro terugbetalen omdat ze geholpen werd door haar moeder ? Hoeveel van deze onmenselijke en onwenselijke zaken worden eigenlijk wel gedaan door ambtenaren daarbij gesteund door rechters die geen enkel empathisch vermogen hebben en de redelijkheid en billijkheid niet wensen te toetsen aan dergelijke verzoeken van een kleinzielige gemeente ? 


Vandaag las ik de recencies van het ZOUTPAD een trektocht van 1050 kilometer langs de kust van Engeland.  Het bijzondere van dit verhaal is de liefde de mateloze liefde van de vrouw voor haar man die terminaal is. Beiden moesten hun boerderij verlaten nadat ze waren opgelicht door iemand die zich hun vriend noemde.. Maar dat niet was.  De man en vrouw waren beide lange afstandlopers en gingen op pad, als echte thuislozen , met minimale middelen terwijl de man terminaal was en ze liepen door weer en wind slapend in een tentje. Aan het einde van de wandeling en jaren later leeft de man nog, hij heeft haar teruggegeven wat zij gegeven heeft. Door het succes van het boek het zoutpad, de vrouw bleek goed te kunnen schrijven, heeft ze die vriend  de graaiende deurwaarders de belagleggende bank op hun boerderij een stevig lesje geleerd Wat kan je leren van een dergelijk verhaal ?  Liefde en liefdevolle doorzettingsvermogen zonder jouw eigenliefde al te veel op de voorgrond zetten. ?